Με αφορμη τις διαδικτυακές αναφορές (σε κάποιες από αυτές παραπέμπουμε πιο κάτω) για την καταστροφή των εναπομείναντων βιβλίων των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τις σημειώσεις του βιβλίου του κυρίου Αργύρη Χιόνη "Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες", με τη σκέψη για άλλη μια φορά, ότι πρέπει να άλλαξει η νομοθεσία για τα βιβλία που ξεμένουν στις αποθήκες των εκδοτικών και οδηγεί στην πολτοποίηση τους.
Το παραμύθι "Η ομορφιά που γεννιόταν και πέθαινε απαρατήρητη", καθώς και το "Μια πέτρα που δεν είχε τίποτε να χάσει, μέχρι που ανακάλυψε έναν καινούριο κόσμο και τον έχασε", πρωτοκυκλοφόρησαν σε βιβλίο, με τον τίτλο "Ο αφανής θρίαμβος της ομορφιάς" και με ζωγραφιές του Τ. Μαντζαβίνου, από τις εκδόσεις Πατάκη, το 1995.Τα σέβη μας κύριε Χιόνη
Παρά την εξαιρετική επιμέλεια του φίλου μου Κ. Σταμάτη, την ωραία εικονογράφηση, το ακριβό χαρτί, τα υπέροχα τυπογραφικά στοιχεία, το σκληρό εξώφυλλο και τις ευνοϊκές κρίσεις του σιναφιού, το βιβλίο αυτό πάτωσε. Τότε, δεν μπορούσα να καταλάβω την αιτία, που ήταν ωστόσο πολυ απλή. Εδώ η πρόθεση μου ήταν να γράψω παραμύθια για μικρά παιδιά, έγραψα τελικά ιστορίες για μικρομέγαλα παιδιά και μεγαλόμικρους ενήλικες. Στο λάθος μου αυτό συμπαρέσυρα επιμελητή, εκδότη και κοινό, με αποτέλεσμα να λάβω, κάποια στιγμή, μιαν επιστολή με την οποία η υπεύθυνη για την αποθήκη των εκδόσεων Πατάκη μου γνωστοποιούσε την επικείμενη πολτοποίηση των τελευταίων εξακοσίων αδιάθετων αντιτύπων. Όπως ήταν φυσικό, αδιαθέτησα και εγώ, αμέσως, και, για να μην αρρωστήσω σοβαρότερα, έσπευσα, με τη βοήθεια των φίλων μου Τ. Παπανικολάου και Αθ. Πάνου, να περισώσω τριακόσια από αυτά, που, όταν διενεμήθηκαν σε μαθητές σχολείων της Μέσης Εκπαίδευσης του Ξυλοκάστρου, έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής, στην οποία και οι γονείς των εν λόγω μαθητών......
Υ.Γ. Όταν ένας φίλος διάβασε το προσχέδιο αυτής της ανάρτησης, μου είπε "καλά εδώ και τόσο καιρό πολτοποιούμε ανθρώπους, εσύ στα βιβλία κόλλησες.............." Κόλλησα λοιπόν... δεν απάντησα στην παρατήρηση του ... Γενικά κολλάω τον τελευταίο καιρό με όσα συμβαίνουν γύρω μου και μέσα μου. Απο κείνη τη στιγμή έχει κολλήσει στη σκέψη μου η φράση "έκαστος εφ' ώ ετάχθη"
παραπομπές
Τα βιβλία αυτά θα γέμιζαν εκατοντάδες διψασμένες βιβλιοθήκες στην Ελλάδα
ή Σκοτώνουν τα βιβλία όταν.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου